اختلالات قابل درمان با اسکلروتراپی کدامند؟

واریس یک نوع بیماری در رگ‌ها است که از گردش صحیح خون جلوگیری می‌‌کند. برخی از آنها به شکل آبی یا سبز، برجسته و پیچ خورده یا به شکل طناب از زیر سطح پوست دیده می‌‌شوند؛ اما برخی دیگر خیلی از سطح پوست فاصله دارند و با چشم دیده نمی‌شوند. واریسی شدن رگ‌ها دلایل متعددی دارد که برخی از آنها عبارتند از سابقه خانوادگی، سن و سال، جنسیت، بارداری و هورمون‌ها، چاقی و اضافه وزن و نداشتن فعالیت جسمانی. ایستادن به مدت طولانی در طول روز، افزایش وزن یا بارداری می‌تواند فشار بسیار زیادی را به رگ‌ها وارد کند.

اسکلروتراپی یک روش درمانی است که از آن برای درمان واریس و رگ‌های عنکبوتی استفاده می‌شود. در این روش، پزشک یک محلول را به طور مستقیم به درون عروق آسیب دیده تزریق ‌می‌کند که این محلول باعث التهاب دیواره داخلی رگ می‌شود و منجر به تورم و چسبیدن آنها به هم خواهد شد. با گذر زمان رگ‌های واریسی به بافت اسکار تبدیل می‌‌شوند و در نهایت از بین می‌روند.

بیماری‌های قابل درمان با اسکلروتراپی

• اسکلروتراپی اغلب برای درمان رگ‌های واریسی استفاده می‌شود. واریس به عنوان نارسایی مزمن وریدی نیز شناخته می‌شود. رگ‌های واریسی هنگام تورم و برآمدگی رگ‌ها، معمولاً در پاها، ایجاد می‌شوند. این به دلیل ضعف دیواره‌های وریدی است که به نوبه خود، دریچه‌های رگ را ضعیف می‌کند. در نتیجه، خون از رگ‌ها جمع شده و باعث تورم و متفاوت به نظر رسیدن آنها می‌شود.واریس ممکن است دردناک باشد و باعث ایجاد مشکلات پوستی شود. با کوچک شدن رگ‌ها، اسکلروتراپی اثرات آسیب به ورید را کاهش می‌دهد، باعث می‌شود رگ‌های واریسی کمتر دیده‌شده و درد کمتری داشته باشند.

اسکلروتراپی همچنین برای درمان برخی بیماری‌های دیگر استفاده می‌شود، از جمله:

• عروق لنفاوی ناقص: این رگ‌ها حامل مایع یا لنفاوی هستند که به سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند تا با عفونت‌ها مقابله کند.
• بواسیر: اسکلروتراپی ممکن است در صورت عدم موفقیت سایر روش‌های درمانی استفاده شود. بواسیر هنگامی اتفاق می‌افتد که رگ‌های خونی، اطراف رکتوم، متورم شده و تحریک شوند، باعث درد و ناراحتی حرکات روده شوند.
• هیدروسل: هیدروسل یک توسعه ناسالم مایعات در حفره بدن است. هیدروسل در بیضه‌ها رایج است.

مزایای اسکلروتراپی

• هر جلسه درمان حدود نیم ساعت طول می‌کشد.
• بیمار بلافاصله پس از عمل می‌تواند به فعالیت‌های روزمره خود بپردازد؛ اما باید تا یک هفته از انجام فعالیت‌های شدید پرهیز شود.
• نیازی به عمل جراحی برداشتن ورید نیست و پس از انجام این فرایند درمانی، ناراحتی کمی وجود خواهد داشت.
• در این عمل نسبت به عمل‌های جراحی دیگر کبودی کمتری ایجاد می‌شود.
• نیازی به بیهوشی عمومی وجود ندارد و در کلینیک به‌صورت سرپایی انجام می‌شود.
• درمان مجدد رگ‌های واریسی ساده است.
• این عمل از عمل جراحی واریس ارزان‌تر است.
• رگ‌های درمان شده پس از مدتی به طور کامل ناپدید شده و حتی در تصویربرداری‌های سونوگرافی هم قابل‌تشخیص نیستند.

انواع اسکلروتراپی

بسته به توصیه پزشک شما چهار نوع اسکلروتراپی وجود دارد که ممکن است برای شما مناسب باشد که عبارتند از:

اسکلروتراپی مایع

هنگامی‌که درمان وریدهای واریسی با استفاده از تزریق اسکلروسانس مایع انجام می‌شود، این روش «اسکلروتراپی مایع» یا به سادگی «اسکلروتراپی» نامیده می‌شود.

میکروسکلروتراپی

برای رگ‌های کوچک عنکبوتی، اسکلروتراپی با استفاده از سوزن‌های ریز انجام می‌شود. به این روش میکروسکلروتراپی می‌گویند. بهبودی کوتاهتر است و شامل ناراحتی و کبودی کمتری است. با این حال، همان‌طور که می‌توان استنباط کرد، همه افراد کاندیدای واجد شرایط این نوع درمان نیستند. پزشک شما بسته به شرایط شما می‌تواند تشخیص دهد که آیا شما نیاز به استفاده از اسکلروتراپی یا نسخه‌ی دیگر آن دارید.

اسکلروتراپی سونوگرافی

در این روش، پزشک یا متخصص پوست با استفاده از سونوگرافی، رگ‌های پنهان شما را می‌تواند ببیند. وریدها بر روی صفحه نمایش داده می‌شوند و سپس تزریق انجام می‌شود.

اسکلروتراپی فوم

به جای مایع، یک محلول کف مانند به داخل رگ شما تزریق می‌شود. این نوع درمان برای کسانی که رگ‌های واریسی یا عنکبوتی بزرگ‌تری دارند مفید است. اسکلروسانت با CO2 و هوا مخلوط می‌شود. سپس تزریق می‌شود و باعث انقباض قابل توجه تری در مقایسه با تزریق درمانی منظم می‌شود.

شرایط انجام اسکلروتراپی

افراد مبتلا به واریس باید اسکلروتراپی را در شرایط خاصی در نظر بگیرند. این شرایط عبارتند از:

1. درد رگ‌ها
2. درد ناگهانی پاها و احساس سنگینی پاها
3. پاهای لکه‌دار یا خشک
4. دیدن بثورات (جوش) در نزدیکی رگ‌ها

اقدامات قبل از انجام عمل اسکلروتراپی

• قبل از انجام اسکلروتراپی باید از مصرف برخی داروها خودداری شود. از جمله این داروها تتراسایکلین یا مینوسین که هر دو آنتی بیوتیک هستند و اگر 7 تا 10 روز قبل یا بعد از اسکلروتراپی مصرف شود، ممکن است باعث لک شدن پوست شود.
• در مورد مصرف سایر داروهای آنتی بیوتیک باید از پزشک خود سؤال کنید یا راهنمایی‌های لازم و بی‌خطر برای قطع این داروها را بخواهید. اگر شما نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از هرگونه روش تهاجمی مانند اقدامات دندانپزشکی، کولونوسکوپی یا جراحی دارید، لطفاً پزشک خود را مطلع کنید.
• به مدت 48 ساعت قبل و بعد از اسکلروتراپی از داروهایی مانند آسپیرین، ایبوپروفن (به عنوان مثال Advil و Nuprin) یا سایر داروهای ضد التهابی استفاده نکنید؛ زیرا این داروها ممکن است در عملکرد عامل اسکلروزان کننده تداخل ایجاد کنند. به طور کلی قبل از قطع یا مصرف هرگونه دارو قبل از اسکلروتراپی، از پزشک خود راهنمایی های لازم بخواهید.
• پردنیزون همچنین باعث کاهش اثر ماده اسکلروزان می شود. از پزشکی که پردنیزون را برای شما تجویز کرده است، سؤال کنید که آیا می‌توان آن را به مدت 48 ساعت قبل از عمل اسکلروتراپی با خیال راحت قطع کرد.

چگونگی انجام اسکلروتراپی

1. در طول درمان، بیمار روی کمر دراز می‌کشد و پاهای خود را بالا نگه می‌دارد. دکتر، قسمت موردنظر را تمیز می‌کند و بعد یک سوزن کوچک را وارد رگ می‌کند و محلول را به رگ تزریق می‌کند.
2. زمانی‌که تزریق به‌طور کامل انجام می‌شود، پزشک ناحیه تزریق را به ‌آرامی ماساژ می‌دهد تا از وارد شدن دوباره خون به رگ، جلوگیری کند. ممکن است بعضی افراد به پد یا جوراب‌های واریس نیاز داشته ‌باشند.
3. تعداد رگ‌هایی که در یک جلسه درمان می‌شوند کاملاً متفاوت است و به اندازه و موقعیت رگ بستگی دارد. طول مدت اسکلروتراپی معمولاً بین 30 تا 45 دقیقه است.

مراقبت‌های بعد از اسکلروتراپی

• تا ۴۸ ساعت بعد از درمان نباید آسپرین یا بروفن و داروهایی از این گروه مصرف کنید. مصرف استامینوفن مشکلی ایجاد نمی کند.
• تا ۴۸ ساعت بعد از درمان از این موارد اجتناب کنید:
• دوش آب داغ و کمپرس داغ و جکوزی و سونا و قرارگرفتن و در معرض مستقیم با نور آفتاب
• محل تزریق باید با شوینده ملایم و آب کمی ولرم شستشو شود.

عوارض جانبی اسکلروتراپی

افراد ممکن است بعد از اسکلروتراپی، عوارضی را تجربه کنند. به طور معمول آثار خفیف‌تری نظیر ایجاد حس خارش که می‌تواند برای یک تا دو روز بعد از اسکلروتراپی باقی بماند شایع تر هستند. همچنین فرد ممکن است با نواحی برجسته شده و قرمزی در محل تزریق روبرو شود. این نواحی پس از چند روز بهبود پیدا می‌کنند. ایجاد کبودی نیز می‌تواند در اطراف محل تزریق اتفاق بیافتد و می‌تواند برای چند روز یا چند هفته باقی بماند.

آثار جانبی دیگر اسکلروتراپی عبارتند از:

• وریدهای بزرگ‌تری که با اسکلروتراپی درمان می‌شوند می‌توانند برجسته و سخت شوند و برای تحلیل رفتن و محو شدن به چند ماه زمان نیاز داشته باشند.
• خطوط یا نقاط قهوه‌ای ممکن است در محل درمان ایجاد شوند. در بیشتر موارد، این عوارض پوستی ظرف سه تا شش ماه محو می‌شوند، با این حال احتمال باقی ماندن این لکه‌ها بر روی پوست نیز وجود دارد.
• نئوواسکولاریزاسیون: این پدیده به توسعه رگ‌های خونی کوچک و جدید اشاره دارد که ممکن است در محل درمان اسکلروتراپی ایجاد شوند. این وریدهای کوچک می‌توانند چند روز و یا چند هفته پس از درمان اسکلروتراپی ظاهر شوند، با این حال معمولاً در بازه‌ای سه تا دوازده‌ ماهه بدون نیاز به درمان از بین می‌روند.

• اسکلروتراپی برای درمان واریس صورت
  تاریخ انتشار : 1402-01-19تاریخ بروز رسانی : 1402-01-29


• اسکلروتراپی یا درمان رگهای ساق و ران
  تاریخ انتشار : 1394-01-18تاریخ بروز رسانی : 1400-05-28