علت و علائم ضایعه پوستی مولوسکوم

زگیل آبکی یک عفونت پوستی است که توسط ویروسی به نام مولوسکوم ایجاد می شود. در این بیماری برجستگی های خوش خیم یا ضایعاتی در لایه های بالایی پوست ایجاد می شود. برجستگی های کوچک معمولاً بدون درد هستند. آنها بدون درمان برطرف می شوند و به ندرت جای زخم باقی می مانند. مدت زمان ماندگاری ویروس برای هر فرد متفاوت است؛ اما برجستگی ها می توانند از 2 ماه تا 4 سال باقی بمانند. زگیل آبکی از طریق تماس مستقیم پوست با فردی که ویروس را دارد یا با لمس جسم آلوده به ویروس، مانند حوله یا یک تکه لباس، بین افراد منتقل می شود. برای درمان این بیماری درمان های دارویی و جراحی در دسترس است. اگر سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید، درمان ویروس ممکن است دشوارتر باشد یا عوارض شدیدتری ایجاد کند. برای آشنایی با علائم، علل و درمان بیماری مولوسکوم ادامه مطلب را بخوانید.

علل مولوسکوم

ویروس مولوسکوم از دو طریق می‌تواند موجب زگیل آبکی گردد:

• لمس اشیاء آلوده به ویروس. استفاده از یک حوله آلوده، دست زدن به لباس و یا اسباب بازی آلوده ممکن است فرد را به مولوسکوم مبتلا سازد.
• تماس ‌مستقیم پوست به پوست. کودکان اغلب به زگیل آبکی یا مولوسکوم مبتلا می‌شوند؛ زیرا به دفعات زیاد، تماس مستقیم پوست به پوست با دیگران دارند. افرادی که در ورزش‌هایی مانند کشتی شرکت می‌کنند، با تماس مستقیم پوست به مولوسکیوم مبتلا می‌شوند. نوجوانان و بزرگسالان اغلب از طریق تماس جنسی این ویروس را دریافت می‌کنند.

علائم مولوسکوم

• بیماری مولوسکوم بیماری دوره‌ای است که بین ۲ هفته تا ۶ ماه در بدن وجود دارد؛ اما ممکن است این ویروس تا ۶ ماه خود را نشان ندهد و تا دو هفته به صورت نهفته در بدن وجود داشته باشد. این بیماری به ظاهر شبیه ضایعات سفید رنگ و پاپول‌های نقطه‌ای است که اندازه آن در طول مدت بیماری به ۵ تا ۱۰ میلیمتر نیز می‌رسد. مولوسکوم با مالش یا بریدن و خراشیدن بیشتر می‌شود و دچار عفونت باکتریایی می‌شود. مولوسکوم به صورت تکی یا گروهی روی پوست منتشر می‌شود که معمولاً به خودی خود با گذشت ۶ تا ۹ ماه نیز از بین ‌می‌رود. در مواردی ممکن است تا ۵ سال نیز باقی بماند.
• برجستگی‌های کروی گنبدی شکل، با ظاهری دارای فرورفتگی در وسط، مولوسکوم‌ها هستند. این برجستگی‌ها دارای ابعاد و اندازه‌های متفاوتی هستند. اگر فرد دارای سیستم دفاعی ضعیف باشد اندازه این جوش‌ها بزرگ‌تر است.
• مولوسکوم خارش ندارد. رنگ برجستگی‌های مولوسکوم سفید و دارای هاله صورتی است و در هر نقطه از بدن ممکن است ظاهر شود.
• همرنگ پوست هستند و درون آنها مایعی مومی شکل وجود دارد.
• در صورتی که سیستم ایمنی بدن ضعیف باشد اندازه ضایعات بزرگتر است و دارای قطر بیشتر از ۱۵ میلی‌متر و معمولاً مقاوم به درمان هستند.

عوامل خطر مولوسکوم

هر کسی ممکن است تحت تأثیر این ویروس قرار گیرد؛ اما برخی از افراد بیش از سایرین در معرض عفونت ناشی از ویروس مولوسکوم هستند. این گروه افراد عبارتند از:

• کودکان بین 1 تا 10 ساله
• افرادی که در مناطق گرمسیری زندگی می‌کنند.
• افرادی که به دلایلی مانند بیماری ایدز، پیوند اعضا یا تحت درمان سرطان بودن سیستم ایمنی ضعیفی دارند.
• افرادی که به درماتیت آتوپیک که نوعی اگزما بوده و باعث پوسته پوسته شدن و خارش پوست می‌شود مبتلا هستند.
• افرادی که ورزش‌های پر برخورد مانند کشتی یا فوتبال انجام می‌دهند و در آن تماس‌های پوست به پوست اتفاق می‌افتد.

تشخیص مولوسکوم

در اغلب موارد امکان تشخیص بیماری بر پایه مشاهده ضایعات مذکور وجود دارد در صورت لزوم میتوان با برداشتن کامل یا تخلیه قسمت مرکزی ضایعه و قرار دادن بخش تراشیده شده میان دولام و مشاهده این ضایعه در زیر میکروسکوپ نوری با درشت نمایی ضعیف تشخیص را تأیید نمود. افتراق ضایعات منفرد مولوسکوم کونتاژیوزوم از گرانولوم پیوژنیک، کراتواکانتوم، زگیل ، آبله مرغان، اپی تلومای بازوسلولر، لیکن پلان و کهیر پاپولر ضرورت دارد

عوارض مولوسکوم

مولوسکوم کنتاژیوزوم‌ خطرناک نیست؛ اما ظاهر ناخوشایندی بر پوست ایجاد می کند.

پیشگیری از مولوسکوم

1. از تماس مستقیم با فردی که ممکن است این عارضه را داشته باشد، اجتناب کنید.
2. اگزمای (eczema) نهفته را در کودکان درمان کنید.
3. از نظر روابط جنسی خویشتن‌دار باشید یا تنها با یک فرد غیرآلوده رابطه جنسی داشته باشید (کاندوم های مردانه و زنانه نمی‌توانند حفاظت کامل را تضمین کنند؛ زیرا ویروس می‌تواند در نواحی یافت شود که با کاندوم پوشیده نمی‌شوند).
4. از وسایل بهداشتی نظیر تیغ، حوله و نظائر آن به صورت مشترک به هیچ عنوان استفاده نکنید.
5. در استخرهای عمومی مواظب تماس با افراد آلوده باشید و از سالم بودن آب اطمینان حاصل کنید و از استفاده مشترک از وسایل شخصی مثل حوله اکیداً خودداری نمایید.

درمان مولوسکوم

مولوسکوم معمولاً شفاف بوده و در طول مدت 6 تا 12 ماه برطرف می‌شود. در مراحل بهبود این بیماری، جوش‌های پوستی دیگر واگیردار نخواهد بود. در مورد کودکان به دلیل خطر عکس‌العمل نامناسب بدن به ندرت نیاز به مداخله درمانی برای رفع مشکل وجود دارد. به هر حال در افراد بزرگسال و نیز برای افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها دچار مشکل است، اغلب لازم است جراحت‌های پوستی به منظور جلوگیری از پخش آنها در بدن تحت درمان قرار گیرند. روش درمان مناسب برای بیمار به سطح سلامت کلی فرد و تعداد و موقعیت جراحت‌های پوستی بستگی دارد. روش‌های درمان قابل استفاده به این منظور به شرح زیر هستند:

• کرم موضعی: کرم‌ها و پمادهای موضعی بر روی جراحت‌ها قرار گرفته و این کار معمولاً به مدت چند هفته تا زمانی ادامه می‌یابد که تمام این جراحت‌ها درمان شوند. عملکرد این کرم‌ها از طریق فعال کردن واکنش طبیعی سیستم ایمنی به ویروس عامل بیماری می‌باشد. کرم‌های موضعی حاوی رتینوئید یا محلول‌های ساینده و محرک پوست هستند که می‌توانند برای از بین بردن جراحت‌های ایجاد شده در نتیجه بیماری مناسب باشند. این تحریک کننده‌ها عبارتند از:

1. اسید تری کلرواستیک
2. اسید سالیسیلیک
3. هیدروکسید پتاسیم
4. کرم ترتینوئین
5. کانتاریدین
6. کرم امیکویمود

• سرما درمانی: سرما درمانی شامل سرد کردن جوش‌های پوستی با نیتروژن مایع و برداشتن آنها است. به این منظور هر نقطه از پوست در طول مدت 5 تا 10 ثانیه سرد شده و در نتیجه این کار یک لایه یخ مانند بر روی ناحیه مورد نظر و پوست اطراف آن تشکیل می‌شود. توجه داشته باشید برای برداشتن کامل جوش‌های پوستی به چند جلسه سرما درمانی نیاز بوده و لازم است بین این جلسات دو تا سه هفته فاصله زمانی وجود داشته باشد.
• لیزر درمانی: لیزر درمانی یک روش به نسبت جدید برای درمان مولوسکوم یا زگیل آبی است. در این روش از پرتوی قوی لیزر برای تخریب سلول‌های تشکیل دهنده جوش‌های پوستی استفاده می‌شود. به منظور دستیابی به نتایج مناسب احتمالاً لازم است چندین بار از این روش استفاده شود.
• دیاترمی (diatermy): در این روش از گرما برای برداشتن مولوسکوم استفاده می‌شود. به این منظور ناحیه تحت درمان بی‌حس شده و با استفاده از یک ابزار الکتریکی گرم می‌شود. به این ترتیب می‌توان جوش‌های پوستی ایجاد شده را سوزاند.
• کورتاژ: در این روش مولوسکوم با استفاده از ابزارهای خاص نازک، فلزی و قاشق مانند به نام کورت (curret) تراشیده می‌شود. مشابه روش دیاترمی، در این روش نیز نیاز به بی‌حسی موضعی قبل از شروع این درمان وجود دارد.
• داروهای خوراکی: مصرف داروی خوراکی سایمیتیدین می‌تواند یک درمان سیستمیک برای برخی از کودکان مبتلا به این بیماری باشد. بر خلاف کرم‌های موضعی و روش‌های جراحی، این روش بدون درد بوده و باعث باقی ماندن جای زخم و جراحت بر روی پوست نمی‌شود.
• درمان ترکیبی: افراد دچار مشکلات خاص در ارتباط با وضعیت سیستم ایمنی به خوبی به روش‌های درمان معمول برای مولوسکوم واکنش نشان نمی‌دهند و به همین دلیل لازم است برای رفع مشکل آنها ترکیبی از روش‌ها مورد استفاده قرار گیرد. روش‌های درمان در این شرایط با تمرکز بر بهبود عملکرد سیستم ایمنی و دستیابی به حداکثر سطح اثربخشی برای درمان مشکل انجام می‌شوند.

---

آدرس مطب : اصفهان ، خیابان توحید میانی ، قبل از چهارراه پلیس ، مقابل اداره ثبت ، ساختمان آریا ، طبقه اول
تلفن : 91620100 - 031

درباره این موضوع مطالب بیشتری بخوانید

• اگزمای ناحیه پوشک در کودکان چیست و چگونه درمان میشود؟
  تاریخ انتشار : 1400-02-19تاریخ بروز رسانی : 1400-02-20


• با بازگشایی مدارس مراقب شیوع شپش سر باشید
  تاریخ انتشار : 1400-09-03تاریخ بروز رسانی : 1400-09-06


• علت ایجاد دون دون های سفید روی لب
  تاریخ انتشار : 1401-11-12تاریخ بروز رسانی : 1401-11-23


• از عوارض کورتون بر پوست چه میدانید؟
  تاریخ انتشار : 1401-03-26تاریخ بروز رسانی : 1402-01-23


• خارش نوروپاتیک یا خارش عصبی چیست و چگونه درمان میشود؟
  تاریخ انتشار : 1401-05-31تاریخ بروز رسانی : 1401-06-02

نظرات کاربران درباره این مطلب :مسجدی [ 1402-09-10 ]
سلام آقای دکتر درمان چقد طول میکشه خوب شه؟من االان الدرا میزنم ترتینویین هم میزنم سایمتیدین هم میخورم ولی میبینم جدید درمیاد تقریبا ۱ماهه اینارو شروع کردم کرایوتراپی هم انجام دادم

نام و فامیل :
تلفن :
ایمیل :
متن پیـام :