تاثیرات لیزر کم توان و پر توان برای پوست

لیزر درمانی که به نام درمان نوری نیز شناخته می‌شود، روشی از درمان است که از انواع خاصی از پرتوهای نوری، برای تعامل با بافت مورد نظر استفاده می‌کند. درمان‌های لیزری اثربخش بوده و مزیت‌های حاصل از آنها، طولانی مدت می‌باشند و برای رفع کردن درد و پیشبرد بهبودی در انواع مختلفی از شرایط پزشکی مانند مشکلات اسکلتی، عضلانی، آرتروز، آسیب‌های ورزشی، زخم‌ها و بیماری‌های مزمن یا دژنراتیو، کاربرد دارد.

نور لیزر درمانی انرژی الکترومغناطیس است که به صورت فوتون به بدن تابش می شود، دسته فوتون های نور در یک راستا و کنار هم باقی می مانند. لیزر به صورت کلی به دو گونه لیزر کم توان و یا Low level laser و لیزر پر توان و یا High power laser دسته بندی می شود. تفاوت این دو گونه در عمق نفوذ و انرژی تابش آنها می باشد. روش عمل این دستگاه به این صورت می باشد که منبع نور در برابر پوست قرار می گیرد و فوتون ها به چند سانتی متری نفوذ کرده و توسط میتوکندری جذب می شود.

این انرژی، پاسخ مثبت فیزیولوژیک ایجاد می کند. لیزر کم توان اثر ضد درد و بیولوژیک دارد باعث تسکین دردها، سختی مفاصل و ناتوانی در بیماران مبتلا به آرتروز می‌شود. لیزر پرتوان می تواند به نسبت لیزرهای پیشین (همان لیزر کم توان) به عمق بیشتری از بافت نفوذ یابد و انرژی بیشتری را به منطقه درمانی برساند و اثر بخشی بیشتر و دوره درمان کوتاهتری داشته باشد. لیزر پرتوان ۵۲ برابر پر توان تر از لیزرهای متداول و عمق نفوذ مؤثر آن بیش از ۶ سانتیمتر می باشد در حالیکه لیزرهای متداول سرد یا کم توان عمق نفوذ مؤثر آنها نیم سانتیمتر است و بیشتر در درمان های بافت های سطحی و کوچک می توانند سودمند باشند.

لیزر کم توان چیست؟

لیزر کم‌توان برای درمان مجموعه‌ای از مشکلات برای سال‌های طولانی مورد استفاده قرار گرفته و کل قدرت خروجی آن بین 25 تا 500 مگاوات است و سطح نفوذ کمتر از نیم سانتی‌متر می‌باشد. این نوع لیزرها معمولاً به عنوان لیزر کم‌توان شناخته می‌شوند. در این شرایط به خاطر سطح پایین قدرت خروجی، لیزر کم‌توان فقط می‌تواند به نیم سانتی‌متر از بدن نفوذ کرده و طول مدت درمان با این روش در حدود 1 تا 2 ساعت است. به این ترتیب معمولاً از این روش در شرایطی استفاده می‌شود که نیاز به درمان پوست و لایه زیر آن همچون رباط‌ها و اعصاب سطحی در ناحیه دست‌ها، پاها، آرنج‌ها و زانوها وجود داشته باشد. در حقیقت لیزر کم‌توان تأثیری بر درمان شرایط مفصل، عضله، عصب، استخوان یا وضعیت دیسک‌های نخاعی ندارد؛ زیرا این ساختارها در لایه‌های عمیق‌تر بدن قرار دارند، بنابراین لیزر کم‌توان اغلب به عنوان روش استاندارد لیزر درمانی مورد توجه قرار می‌گیرد.

لیزر پرتوان چیست؟

در این شرایط قدرت پرتو خروجی بین 1 تا 12000 مگاوات بوده (24 بار قوی‌تر از لیزر کم‌توان) و عمق نفوذ لیزر بیش از 4 سانتیمتر می‌باشد. امروزه استفاده از لیزر پرتوان برای درمان تمام مشکلاتی که در شرایط عادی با لیزر کم‌توان تحت درمان قرار گرفته و بسیاری از شرایطی که با لیزر کم‌توان قابل درمان نیستند، امکان‌پذیر می‌باشد. به دلیل اینکه لیزر پرتوان می‌تواند به بافت‌های عمیق بدن نفوذ کند، بخش زیادی از عضلات، رباط‌ها، تاندون‌ها، مفاصل، اعصاب و بخش‌های زیر پوست را با استفاده از این روش می‌توان تحت درمان قرار داد.

به علت قدرت بیشتر لیزر پرتوان، طول مدت درمان در هنگام استفاده از آن به‌طور چشمگیر کاهش می‌یابد. همان‌طور که قبلاً بیان شد، درمان با لیزر کم‌توان اغلب نیازمند طول مدت درمان 60 تا 120 دقیقه‌ای برای دستیابی به نتایج مورد نظر می‌باشد. به این ترتیب لیزر پرتوان مقدار بیشتری از پرتوی لیزر را در یک مدت زمانی متناسب در اختیار بدن قرار می‌دهد.

کاربردهای لیزرهای درمانی

1. تسریع فرایند ترمیم و رشد سلولی: فوتون های تابش شده نور به درون بافت نفوذ کرده و انرژی سلول را افزایش می دهد تا بتواند مواد مغذی بیشتری جذب کند و رشد کند. هنگامی که تاندون ها، رباط ها، استخوان ها و ماهیچه ها در معرض اشعه قرار بگیرند ترمیم آنها افزایش می یابد.
2. بهبود عملکرد اعصاب: کند شدن عملکرد اعصاب در بافت آسیب دیده باعث بیحسی و ایجاد اختلال در اندام می شود. لیزر به فرایند وصل شدن دوباره اعصاب به صورت سریع تر کمک می کند.
3. بهبود فعالیت عروق: لیزر باعث ایجاد مویرگ جدید در بافت آسیب دیده می شود.
4. ترمیم سریع زخم: لیزر تولید فیبرو بلاست را که واحد سازنده کلاژن است تحریک می کند.
5. اثر ضد درد: روی سلول های عصبی تأثیر مفید دارد و باعث کاهش درد انتقال یافته توسط این سلول ها به مغز و کاهش حساسیت عصب می شود. همچنین در کشیدگی و پیچ خوردگی عضلانی نیز مؤثر است.

هر چند امروزه چهار طبقه‌بندی مختلف برای لیزر (کلاس 1 تا کلاس ۴) وجود دارد، فقط لیزر کم‌توان و لیزر پرتوان دارای مزایای درمانی برای بیماران است.

عوامل تأثیرگذار بر اثربخشی لیزر درمانی

مسئله با اهمیت درباره لیزر درمانی قدرت درمان است. مهم‌ترین عامل تأثیرگذار بر اثربخشی لیزر درمانی قدرت خروجی دستگاه است. این مسئله به دلایل زیر از اهمیت خاص برخوردار است:

1. عمق نفوذ: هر چه قدرت لیزر بیشتر باشد، میزان نفوذ آن به بافت‌های بدن بیشتر است و به این ترتیب درمان بافت‌های عمیق‌تر در بدن از طریق آن امکان‌پذیر می‌شود.
2. زمان درمان: قدرت بیشتر با دوره درمان کوتاه‌تر ارتباط دارد.
3. تأثیرات درمانی: هر چه قدرت پرتو بیشتر باشد، لیزر برای درمان شرایط جدی‌تر و درد و ناراحتی مربوط به آن از اثربخشی بالاتر برخوردار است.

لیزر چگونه عمل می‌کند؟

درمان لیزر در فیزیوتراپی، یک فرایند شیمیایی عکس می‌باشد. لیزر، توانایی سلول‌ها را دریافت اکسیژن و مواد مغذی و رد کردن مواد زائد و سموم، بالا می‌برد. این نوع لیزر همچنین نفوذپذیری سلول را افزایش می‌دهد که باعث کاهش چشمگیری در تورم، درد و التهاب می‌گردد. این فوتون‌های قدرتمند با کروموفورها در میتوکندری سلول‌ها واکنش نشان می‌دهند تا آدنوزین تری فسفات (ATP)، انرژی شیمیایی مورد نیاز برای بهبودی و جوانسازی را تولید کنند. این فرایند، التیام و بازیابی عملکرد بدن را با تبدیل انرژی نوری به انرژی بهبودی، سرعت می‌بخشد.

موارد منع استفاده از لیزر کم توان و لیزر پرتوان

تعداد بسیار کمی از درمان های قدرتمند و اثبات شده، با خطرات کمی همراه است. یکی از این درمان ها شامل لیزر است. خطرات احتمالی استفاده از لیزر درمانی در فیزیوتراپی، عموماً برای ایمنی بافت های اطراف تحت درمان است. هر روش درمان، حتی با وجود خطرات کم موانعی برای استفاده دارد که موارد منع استفاده از لیزر درمانی (لیزر کم توان و لیزر پرتوان)، عبارتند از:

• چشم ها: اشعه های لیزر برای چشم، به ویژه شبکیه چشم بسیار مضر هستند. برای تاباندن پرتو های لیزر به سمت چشم، این کار باید با استفاده از عینک ایمنی مناسب انجام شود.
• سرطان: فقط وقتی بیمار تحت شیمی درمانی است، می توان از لیزر کم توان برای کاهش عوارض جانبی مانند ورم مخاط استفاده کرد. از LLLT در بیماران سرطانی فقط می توان برای تسکین مریض استفاده کرد.
• بارداری: در بارداری استفاده از لیزر درمانی، مستقیماً روی جنین در حال رشد تأثیر می گذارد.
• بیمار مبتلا به صرع: استفاده از نور مرئی، ممکن است باعث تشنج در بیماران حساس به نور مبتلا به صرع شود.

گزارش ها حاکی از این است که عوارض جانبی لیزر کم توان (LLLT)، هیچ تفاوتی با لیزر پرتوان (HPLT) ندارد.

از دیگر موارد منع استفاده از لیزر در موارد حساسیت به نور (پورفیری)، استفاده از پیس میکر (باطری قلبی) می باشد. در طی لیزر تراپی هیچ گونه لوسیون و پماد موضعی نباید مورد استفاده قرار بگیرد. اشعه لیزر بر روی گنادها (بیضه ها، تخمدان ها) و تیروئید نباید تابانده شود. در طی عمل لیزر درمانی پر توان، برای جلوگیری از تابش لیزر به چشم، عینک محافظ چشم مورد نیاز است.

تعداد جلسات مورد نیاز لیزردرمانی

این موضوع به عوامل مختلفی مانند نوع آسیب دیدگی، عضو آسیب دیده و نوع لیزر مورد استفاده در درمان و تعدادی عوامل دیگر بستگی دارد. در درمان دردهای حاد معمولاً بین 2 تا 6 جلسه لازم است تا به نتیجه مطلوب دست یافت؛ ولی در درمان دردهای مزمن تقریباً 10 جلسه لازم است تا بتوان به نتیجه دلخواه رسید. هر جلسه درمان با لیزر می تواند از 5 دقیقه تا 30 دقیقه ادامه پیدا کند.

هزینه لیزر درمانی

پس از تکمیل ارزیابی و تشخیص جامع، یک برنامه‌ی درمانی شخصی برای هر فرد در نظر گرفته می‌شود. در این زمان، تمامی هزینه‌های درمان به بیمار گفته می‌شود. هزینه‌ی میانگین درمان، به وضعیت بیمار و تعداد نواحی تحت درمان او بستگی دارد.

عوارض جانبی لیزر درمانی

لیزر از جنس نور است یعنی مجموعه ای از فوتون های نوری با فرکانس و طول موج مشابه و همزمان است، لذا هیچگونه عارضه جانبی خاصی به همراه ندارد.

• کاربرد لیزرتراپی چیست و چه مزایایی دارد؟
  تاریخ انتشار : 1400-04-18تاریخ بروز رسانی : 1400-04-20


• لیزر کم توان چیست و چه کاربردهایی دارد؟
  تاریخ انتشار : 1400-10-18تاریخ بروز رسانی : 1400-10-19